Kulturystyka pochodzi z ćwiczeń fizycznych siłaczy i zapaśników z drugiej połowy XIX wieku. Istotne jest, że Początki kulturystyki sięgają starożytnej Grecji, gdzie przywiązywano uwagę do harmonijnego rozwoju ludzkiego ciała. Prekursorem nowoczesnej kulturystyki jest Eugen Sandow(w rzeczywistości Friederich Wilhelm Müller)występujący z pokazami cyrkowymi w różnych krajach na przełomie XIX i XX wieku. Eugen Sandow urodzony w 1867 roku stał się ikoną kultury ciała, gdyż połączył siłę i jkakość wyglądu ciała, a w USA zyskał tytuł „The Most Perfect Man in the World” -najdoskonalszego człowieka świata. Często demonstrował tzw. grę mięśni. To właśnie on zapewnił wzór idealnie wyrzeźbionego i symetrycznego ciała. W USA rozwinięto metodę Sandowa i szeroko rozpropagowano system bodybuilding. Kulturystyka w formie dyscypliny sportowej została wyodrębniona pod koniec lat 40. w USA, gdzie bracia Ben i Joe Weider w 1946 roku założyli IFBB(International Federation of BodyBuilding and Fitness, czyli Międzynarodowa Federacja Kulturystyki i Fitnessu). IFBB jest największa(zrzesza obecnie 183 kraje członkowskie) i najbardziej rozpoznawalną działającą organizacją kulturystyczną na świecie. Organizacja ta przygotowuje coroczne mistrzostwa kulturystów amatorów na poziomie światowym, kontynentalnym i krajowym, a nawet mistrzostwa świata zawodowców. W Polsce od 1989 istnieje Polski Związek Kulturystyki, Fitness i Trójboju Siłowego Od roku 1970 organizowane są również zawody dla kobiet. Najbardziej znanym kulturystą jest Arnold Schwarzenegger, który był zdobywcą tytułu Mr. Olympia siedmiokrotnie w latach 1970-1975 i w 1980 oraz pięciokrotnie sięgnął po zwycięstwo w zawodach Mister Universe. Dodatkowo był zwycięzcą w takich konkursach jak Mister World, Mister International, a nawet Mister Europe.
Kulturystyka jest dzielona na trzy główne grupy i są to: kulturystyka naturalna, czyli dziedzina gdzie istnieje zakaz zażywania niedozwolonych substancji dopingujących; następnie kulturystyka ekstremalna, gdzie głównym celem zawodników jest uzyskanie maksymalnej masy mięśniowej, a zawodnicy są podzieleni na kategorie wagowe( do 170,0 cm, a waga = (wzrost – 100) + 2 kg; 170,1-175,0 cm przy wadze = (wzrost – 100) + 4 kg; 175,1-180,0 cm przy wadze = (wzrost – 100) + 6 kg i więcej). Istnieje także dział kulturystyki klasycznej z podziałem wagowym zawodników.
W trakcie zawodów oceniany jest wygląd zawodników( jakość umięśnienia, symetria i proporcje poszczególnych partii czy separacja mięśni). Mięśnie są prezentowane według schematu pozowania: poza mięśnie dwugłowe ramion przodem, następnie poza mięśnie najszersze grzbietu przodem; kolejna mięśnie klatki piersiowej bokiem; poza mięśnie dwugłowe ramion tyłem; poza mięśnie najszersze grzbietu tyłem; następnie poza mięsień trójgłowy ramienia bokiem; potem poza mięśnie brzucha przodem. Druga część zawodów to układ dowolny z elementami choreografii. Kulturystyka wykorzystuje takie przyrządy do ćwiczeń jak hantle, sztanga, gryf łamany, ławeczka płaska, ławeczka pochyła, ławeczka do brzuszków.